Mimo, że styczeń jest zimowym miesiącem, pełnym chłodnych dni, są takie dwa dni, kiedy każdemu robi się cieplej na sercu- jest to Święto naszych kochanych Babć i Dziadków. 11 stycznia bieżącego roku w Publicznej Szkole Podstawowej im. W. i H. Ossowskich w Kunicach odbyła się ta wspaniała uroczystość. Tego dnia zawitali do naszej szkoły dziadkowie, babcie, a nawet prababcie i pradziadkowie. Na wstępie Pani Dyrektor Beata Chrustowicz przywitała licznie przybyłych gości i złożyła im najserdeczniejsze życzenia. W pięknie udekorowanej sali dzieci z punktów przedszkolnych, zerówki i klas I-III pod kierunkiem wychowawców przedstawiły ciekawy i bardzo bogaty program artystyczny. Na samym początku przed dziadkami zaprezentowały się dzieci z grupy Smerfy i Żabki. Szanowni goście obejrzeli w ich wykonaniu liczne wiersze, piosenki i pokazy taneczne m. in. do takich utworów jak: „Hit the Road Jack”, „Taniec węgierski” , „Lets twist again”, „Z lewa do prawa”. W trakcie uroczystości babcie i dziadkowie mogli podziwiać swoje pociechy w różnych formach artystycznych. I tak kolejnym punktem programu była żartobliwa inscenizacja bajki W. Chotomskiej pt „ O Tadku niejadku, babci i dziadku”, którą przedstawiła klasa 0. Następnie zatańczyła na „Krakowską nutę” tańce: szot, krakowiak i koziorajka kl. I. Klasa II przedstawiła humorystyczną scenkę pt.„Wielka podróż z babcią i dziadkiem”, a swój występ zakończyła energicznym tańcem „Toka- toka”. Na koniec wystąpili najstarsi artyści – uczniowie klasy III, którzy zatańczyli hiszpański taniec, zaśpiewali piosenkę Z. Martyniuka „ Życie to są chwile”, a Mikołaj Krawczyk zagrał na keyboardzie dwie kolędy. Mali artyści z przejęciem odtwarzali swoje role, a czcigodni goście ze wzruszeniem odbierali czułe słowa, kierowane pod ich adresem. Następnie dzieci obdarowały swoich ukochanych dziadków upominkami, wykonanymi własnoręcznie . Frekwencja jak co roku dopisała. Rodzice naszych pociech przygotowali poczęstunek w postaci ciasta, kawy, herbaty. Spotkanie upłynęło w miłej i serdecznej atmosferze. Dzieci, poprzez wiersz, piosenkę i taniec, mogły wyrazić kochanym babciom i dziadkom, swoje uczucia oraz podziękować za trud włożony w ich wychowanie.
