W listopadzie Starszaki zapoznały się z wyglądem Opoczyńskiego Stroju Ludowego. W tym celu udały się wraz z wychowawczynią p. Anną Kupis do Izby Pamięci i Tradycji- szkolnego muzeum, gdzie mogli ten regionalny strój zarówno żeński jaki i męski oraz dziecięcy zobaczyć na żywo. Dzieci poznały fachowe nazewnictwo poszczególnych części garderoby. Wzbogaciły swój słownik o takie słowa jak: salinówka (chusta kobieca), maciejówka (męska czapka z daszkiem), lejbik czyli kamizelka, zapaska itp. Pani opowiadała o obu rodzajach strojów. Dziewczyna wiąże na głowie wzorzystą chustkę salinówkę i przypina do niej po bokach kwiaty. Na białą koszulę z płótna, którą zdobią obszycia koronką i kolorowy haft, zakłada kieckę. Kieckę dziewczyna przewiązuje zapaską, czyli fartuchem sporo krótszym od spódnicy. Odświętny strój uzupełniają sznury korali i skórzane trzewiki.
Chłopak ma na głowie okrągłą, płaską czapkę z daszkiem – maciejówkę. Nosi białą, płócienną koszulę ozdobioną wielobarwnym haftem. Zakłada na nią lejbik, rodzaj kamizelki szytej z tkaniny. Kamizelka ma wykładany kołnierzyk, jedną lub dwie kieszonki i pasmanteryjne, ozdobne naszycia. W chłodne dni, oprócz lejbika, nosi długą do kostek białą sukmanę. Do odświętnego stroju zakłada portki – spodnie w drobne prążki . Nogawki portek wpuszcza w wysokie, skórzane buty. Całości dopełnia wełniany ciemnopomarańczowy pas z wiązkami barwnych pasków, wiązany pod lejbikiem lub na sukmanie. Starszaki oglądały i słuchały z zaciekawieniem o Opoczyńskim Stroju Ludowym. Dzieci w celu utrwalenia poznanych wiadomości dobierały nazewnictwo garderoby do stroju regionalnego
i kolorowały rysunek Opoczyńskiego Stroju Ludowego. Celem zajęć było kształtowanie u dzieci tożsamości lokalnej, budzenie świadomości narodowej dzięki poznawaniu folkloru i identyfikowanie się z regionem. Starszaki po raz kolejny „przybiły piątkę z kulturą”.
