DZIAŁ: Witaj, wiosno!
TEMAT: ŻEGNAMY ZIMĘ
Kochane przedszkolaki! Dzisiaj naszą przygodę zaczniemy od wiosennych zagadek.
O kim mowa?
1. Powrócił do nas z dalekiej strony.
Ma długie nogi i dziób czerwony .
2. Nie ma lepszej lotniczki.
Ogon niczym nożyczki.
Lepi gniazdo pod strzechą,
Jest dla ludzi pociechą.
W powietrzu toczy kółka.Kto to taki? To …
3. Przyleciał szary ptaszek, nad polem zaśpiewał jak dzwonek.
Znają go dobrze dzieci, to jest …
Co prawda pierwszy dzień wiosny już za nami, ale należałoby wspomnieć o znanej nam tradycji ludowej…
Przyjrzyj się obrazkowi, a następnie spróbuj odpowiedzieć na pytania:
Kogo widzisz na ilustracji?
Co robią dzieci?
Czego symbolem jest słomiana kukła?
Jak ją nazywamy?
To ludowy zwyczaj topienia słomianej kukły czyli marzanny. Wiążą się z nim liczne wierszyki np:
1. Marzanno, marzanno,
Ty zimowa panno
Ciebie pożegnamy
Wiosnę przywitamy
2. Marzanno, marzanno, odpływaj prosimy!
Nie chcemy już więcej żadnych śladów zimy!
Dawno temu wierzono, że zima sama nie odejdzie, dlatego należy ją przegnać, aby na jej miejsce mogła przyjść wiosna. Zima, czyli czas uśpienia przyrody, była trudna zarówno dla zwierząt, jak i dla ludzi. Wiosna uosabiała wszystko, co żywe i radosne. Aby wiosna mogła przyjść na świat, należało pokonać zimę. W tym celu ze słomy robiono niedużą kukłę i ubierano ją w kolorowe szmatki. Kukłę taką nazywano marzanną. Kukłę 21 marca topiono w rzece albo palono na polu. Następnego dnia do domów przynoszono symbol wiosny – gaik-maik. Była to pięknie przystrojona gałąź jodły lub świerku. A teraz już można zająć się poszukiwaniami wiosny w ogrodzie, parku, na łące, w lesie. Jej pierwszy zwiastun to najwcześniej kwitnący krzak leszczyny. Z jego nagich jeszcze gałązek zwieszają się wiotkie bazie, z których sypie się delikatny pyłek.
Wysłuchaj dwóch utworów związanych z pożegnaniem zimy „Marzanna” oraz „Uciekaj zimo”.
Teraz chciałabym Was zaprosić do wykonania pracy plastycznej – małej słomianej kukiełki (możesz ją wykonać dowolnym sposobem, albo na niewielkim patyczku lub wykałaczce, albo narysować na kartonie).
A teraz dzieciaczki poruszajcie się troszkę – zabawa ruchowa „Słonko po deszczyku”.
Na słowa: ,, Pada deszczyk! Pada deszczyk! I po liściach tak szeleści…
(dziecko siedzi na dywanie, paluszkami stuka o podłogę – naśladuje spadające kropelki deszczu, przy jednoczesnym powtarzaniu grup spółgłoskowych: szszszszs, szszszsz)
Na słowa: Zatuliły kwiatki płatki, główki chylą do rabatki! Kap! Kap! Kap!
(dziecko chowa główkę między kolana- nisko, jednocześnie powtarza kap, kap, kap)
Na słowa: Deszcz ustaje – płyną chmury – Kwiaty wznoszą się do góry!
Ho! Ho! Ho!
(dziecko bardzo powoli wstaje- wznosi się do góry)
Na słowa: Wiatr tu pędzi na wyścigi. Wiatr kołysze nam łodygi! Wiuuu! Wiuu! Wiuuu!
(dziecko stoi i kołysze się, przy jednoczesnym powtarzaniu wiuuuu wiuuu)
Na słowa: Biegną dzieci tu z ochotą: Uważajcie – takie błoto! Hyc! Hyc! Hyc!
(dziecko na paluszkach biega po pomieszczeniu w różnych kierunkach)
Na słowa: Byle słonko nam nie zgasło – róbmy prędko z błota – masło! Chlap! ciap! ciap! Teraz – baczność – kroki duże –przeskoczymy przez kałużę! Hop! Hop! Ho
(dziecko swobodnie podskakuje)
Na słowa: Już pogoda – słonko świeci, maszerują w pole dzieci –Raz – Dwa– trzy!
(dziecko maszeruje z wysokim unoszeniem kolan).